Welkom thuis
Welkom in mijn werkplek. Hier begint boek twee. Als jullie echt in mijn huis waren geweest, had ik nu thee voor jullie gezet.
Vandaag begin ik aan boek 2
Niet op een berg of in een schrijvershuis, maar gewoon hier, in mijn eigen huis. Aan een tafel die soms vol ligt met losse papieren, een beker thee die steeds koud wordt en een gele orchidee die wonder boven wonder almaar nieuwe bloemen krijgt. Wat ik heb geleerd van mijn eerste boek: je hoeft niet meteen te weten waar je uitkomt. Je hoeft alleen de eerste stap te zetten. Dus dat doe ik. Vandaag. Samen met jullie.
Ik ga jullie in dit proces meenemen. Niet met grote onthullingen, maar gewoon met de kleine stukjes tussendoor: hoe het voelt om te beginnen, welke zinnen blijven hangen, wat er allemaal onderweg gebeurt en welke obstakels we onderweg tegenkomen.
Dus: welkom bij boek twee. Ik heb er zin in en ik vind het leuk dat je meekijkt.
Mijn piepkleine huis
Vaak heb ik gedacht: zal ik mezelf wat meer laten zien hier? Maar omdat ik altijd werk in mijn eigen huis en mijn huis maar dertig vierkante meter groot is en jullie daardoor meteen mijn hele huis zouden zien, voelde dat meteen als een drempel.
Vandaag stap ik die drempel over. Ik heb heel bewust niet opgeruimd, ook al was dat vandaag ook niet nodig. Dit is hoe mijn huis eruitziet, dit is mijn tafel zoals ik eraan werk. En de bank waarop ik pauze neem, als deze niet is ingenomen door allemaal tekeningen. Hoe eerder jullie zien hoe het écht is, hoe makkelijker het voor mij wordt om ook de tweede stap te zetten. Ben ik het die aan de muur hangt? Nee, deze tekening vond ik op een dag in een kringloop.
Mijn beginnende verzameling boeken met mooie kaften en een bosje bloemen van marktburen Studio Jaa
Mijn lievelingskussens gemaakt door mijn oma's
Mijn salontafeltje met als pronkstuk mijn kaars en een stukje van de Utrechtse Domtoren
Hoe voelt het om te beginnen?
Ik vroeg me lange tijd af hoe het zou zijn om te beginnen aan mijn tweede boek. Het meeste zag ik er tegenop om het te combineren met mijn doordeweekse baan. Ik was bang dat ik niet bij lieve, hoopvolle en troostende woorden kon komen, als ik me niet meer vrij in mijn vrije tijd zou voelen.
Verassend genoeg gaat het eigenlijk tot nu toe best wel soepel. Ik heb er zin in en ben heel nieuwsgierig waar we naar toe zullen gaan in het boek. Dat is iets dat ik niet van te voren weet. Ik bedenk het niet. Het ontstaat gaandeweg, pagina voor pagina. Alles begint altijd met een gevoel. En toen ik eenmaal deze zomer heel duidelijk een gevoel kreeg waaruit mijn tweede boek zou kunnen ontstaan, begon ik met het schrijven van een plan.
Een plan? Ja. Zelfs inclusief tijdlijn. En wonder boven wonder verloopt alles tot nu toe volgens plan. Alles wat de uitgeverij nodig heeft voor de voorjaarsaanbieding, dat heb ik af. Daarom kan ik deze maand beginnen aan de eerste 20 illustraties. Het volgende op de planning? Een trip naar een herfstbos in het buitenland. Zodat ik daar allemaal inspiratie kan opdoen. Daarover meer in stap 2.